KALEMİMDEN SÜZÜLENLER

Ben şuna inanıyorum, Kader kalemi birgün ikimizi yanyana yazacak...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

İnsan beyni öyle muazzam birşeydir ki, İnsan neye kafasını yoruyorsa o konuda ustalaşıyor...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Kaderimin önüne geçebilseydim eğer,  Herşey daha güzel olurdu, Herkese kendimden çok değer vermezdim,  Dünden daha bir o kadar çocuk, Bugün de, Dünden daha mutlu olurdum, Benim şehrim de olurdun meselâ,  Sen bana aşkla bakardın, Ben de seni daha çok severdim,  Eğer kader kalemi elimde olsaydı...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Seni ilk gördüğümde, Siyah saçların uçuşuyordu,  Pembe kapılı bir Gül bahçesine gidiyordun, Güzel bir koku yayılıyordu etrafa,  Öyle güzel ve senin gibiydi, Öyle keskindi ki, Bu koku gülün değildi, Senin kokundu,  Güzel kokun büyülüyordu, Kokun ruhumu dinlendiriyordu,  Sevmeseydim olmazdı,  Özür dilerim,  Aman kusura da bak aslında,  Sana sormadan, Yine de,  İşte,  Sevdim seni...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Neden bütün şairler yalnızdır, Yalnızlığına neden şiirlerini de ortak ederler, Okur olarak düşündünüz mü?  Bence şair demek incelik,  İnce ruhluluk demektir, Kırmaz,dökmez,yormaz şair, Sadece sever ve hissettirir, Şair yalnızlığı diye bişey de vardır,  Bu yüzden mi şairler hep yalnızdırlar, Aşk ve ayrılık şiiri yazmak için mi, Uzaktan sevmeler içinde şiir yazan şairler de var,  Her şair şiirlerine aşıktır, Bunun nedeni sevdiklerinin şiirlerde olmasıdır,  Sevdiklerini şiirlere gizler şairler, Her şairin arkadaşı çoktur, Lakin, Sonuç olarak, Kalabalık bir şehirde bile olsalar,  Her şair yalnızdır... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Aşk'ı   arayan bulur, A şkın zehrini içen tanır, Gönül kapısından geçen v â kıf olur, Aşkın kimde olduğunu, Gönül'den geçmeyen   nereden öğrensin, Aşk zehrini  içmeyen ne halin bilsin, Hangi kaleden aşağı i nsin, Asıl bu Aşk'ı seçsin, Bunu bir tek şair bilsin, Masal kadın ’ın i mkanlı   bir aşk, İmkansız Aşk’ın da, Bir masal olduğunu... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Özlemini çektiğim bir şehirdesin, Bakıyorum hani nerelerdesin,  Hayal ediyorum yürüdüğün yollarını, Sana gelecek kadar bir yerdesin,  İmkanlı olan imkansızı,  Düşünüyorum üşüyorum, Seni görmek istiyorum,  Ben aslında,  Seni yaşıyorum, Sensiz,sessiz ve de çaresiz, Şiirler yazıyorum sana, Şarkılar söylüyorum sen duymasan da, Sana gelmek istiyorum,  Herşeyi biliyorum ama, Arada sıra yazıyorum sana,  Yinede, Bir selam,  Bir naber,  Bir merhaba, Hiç hayatında olmasam da, Yazarsın diye,  Yazmanı bekliyorum... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Sevginin en saf hali gözlerindir,  Masal gibi hayallerimin gerçekleşeceği yerdir yüreğin,  Günün en aydınlık zamanında, Gülümsemen yüzünde açan pembe bir çiçektir gül'dür,  Belki de,  Bilirsin, Okuyorsun şiirlerimi,  Ben sanki artık seninle varım,  Bir bakışın ile coşar tüm duygularım,  Ender bulunan bir pembe gülsün, Bırak senin ile benim de yüzüm gülsün,  Aşk ile anılır, Dilime dolanır,  Senin gibi naiftir çok güzeldir adın, Söylememe gerek yoktur  Biliyorsun aklımdan çıkmaz Biçbir zaman soyadın,  Kalbimin derinliklerinde ki,  Bir aşk masalı gibi dilden dile yayılan, Bir masaldır güzelliğin,  Senin adın Aşk'tır, Sevgidir sanki  Adın ve de Soyadın... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Bir selam ile ilkbahar gelir mi,  Bir selam, Bir merhaba ile gelir elbet,  Eğer o selam birgün gelir ise,  Gönle gelir ilkbahar...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Dalın üzerinde pembe açan bir gül,  Görülmemiş çiçeksin,  Şairin ilhamı, Gönüllerin padişahı,  Zamanın tükendiği bir zamanda, Bütün zamanların bizim olduğu bir anda,  Masal anlatmak istiyorum sana, Rüyaların gerçek olduğu bir dünya da, Gizemli diyarlarda, Sanki hep rüyalarda,  Hep aradığını bulan,inanılmaz hikayelerde. Pembe rengin eşsiz büyüsüyle, Gönlüme bahar gelir, Gül dalındaki gülün kokusuyla, Yüreğim coşkuyla erir. Masal kadın,peri gibi sırlarla örüldü, Kalbinde hep bu yüzden görüldü,  Seni gören diğer kızlar ne kadar çok üzüldü,  Cennetten bir armağan gibi, Güzellikleri seyrettiren. Gülleri en değerli taşlar ile süslendiren, Her bir yaprağında aşkın hikayesi giz oluveren, Aşkın sırrını bilen, Ruhun derinliklerine inen, Bu şiir, sana adanmış bir hediyedir,  Sana doğru getirilen adanmış bir hayatın hikayesidir.... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Harflere,virgüle,noktaya ve heceye takılma. Çünkü şairler duyguya önem verirler, Harflerin yüreklendiği aşka ve sevgiye bakarlar... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Hissederek okuyacaksın Sana yazdığım şiirlerimi,  Belki de sana yazdığımı anlamayacaksın,  En kötüsü de hiçbir şiirlerimi okumayacaksın,  Herkes kendine yazıldığını sanacak, Ama; Herkes seni her daim ismin ile anacak... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Şiirlerimin ruhunu anlayan insanlar,  Benim duygularımın ruh halini de,  Anlayabilirler...  M.M.ÇEVİK MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Günün en aydınlık zamanını,  Beklediğim sabahlarda, Ender bulunan Pembe bir gül bahçesinde, Sensizliğin dikenli yollarında,  Bir zaman gibi O kuvvetli hislerinden sessizce geçiyorum, Ağzımda şiir yerine ismini mırıldanıyor,  Her sabah,  Şiirlere sığınıyorum, Gözlerindeki konur penceresinde,  Seni değil, Ruhunu seyrediyorum, Hece hece,  Mısra mısra, Yazıyorum hasletini, Anlatıyorum sana hep konur gözlerini,  Görüyorum şen yüzlerini, Rüzgarda savrulan uyum içindeki, Hayat gibi inatçı saçların timsali...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Bende istemezdim,  Bu kadar duygu yüklü olmayı,  Ama, Allah vergisi ne yaparsın, Kimine his ve duyguyu fazla veriyor, İşte,  En çok yaramı burdan ve bundan aldım, Bu hayata karşı bu kadar hisli olmak  Çok fazla,  Yaşadığımız dönem duygusuzluk üzerine kurulmuş bir dönem,  Bunu otuzumda daha iyi anladım,  Vesselam...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK