KALEMİMDEN SÜZÜLENLER

Gözden akan her damla yaş yüreğin sesiymiş, Düşünceler beynin görünmeyen kelimeleriymiş, Bitiş sanma her düşüşünü, O, insanoğlunun imtihanında vuslata erişiymiş. Ölse de hergün hayaller bir bir, Her yeni günle yeniden dirilirmiş, Geçmez denilenler geçer,  Yüreğinde yanmaz dediğin  Herşey, Elbet birgün alevlenirmiş...  MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Şiirler süzülüyor gözlerinden, Yanaklarını ıslatıyor kelimeler, Ben ise süzülen kelimeleri topluyorum döküldüğü yerden, Kelimelerinden şiirler yazıyorum. Ey yar!  Bir sendin, Bir de beni bu hale koyan o güzel gözlerin, Gelip de şu halimi görmelisin, Hasret ve özlem bitmeli,  Benimle vuslata ermelisin... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK

Mil çeksinler gözlerime, Yolumdan dönmem, Sevdim seni,  Aşk ile yürüdüm bu yollarını,  Çıktım mutluluk yokuşlarını, Sevdim Seni,  Ne bu yağmurların yordu, Ne kara kışların kırdı, Ne de Aşkının yollarından bu gönlüm döndü,  Sevdim seni... MUZAFFER MUSTAFA ÇEVİK